Αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου θεατρόφιλο, είπα να πάω χθες να παρακολουθήσω μια παράσταση. Αυτή δεν ήταν άλλη από τον περίφημο Caveman που φέτος τον ενσαρκώνει ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.
Οι εντυπώσεις μου από την παράσταση ήταν θετικότατες, αν και είχα την αίσθηση ότι "Τσιβιλίκιζε" λίγο ο φίλτατος Βλαδίμηρος. Άμεσος λόγος, έξυπνα παραδείγματα στα οποία αρκετοί είδαν τους εαυτούς τους μέσα σε αυτά και εντέλει αρκετό γέλιο.
Η παράσταση πραγματεύεται τις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα και τη δυσκολία στην επικοινωνία ανάμεσα τους.
Το ότι είναι μια πολύ ωραία παράσταση αποδυκνείεται από το γεγονός ότι παρόλο που επρόκειται για ένα μονόλογο, δεν κουράζει καθόλου και σου αφήνει στο τέλος ένα ευχάριστο συναίσθημα. Εκτός και αν ανήκεις στους ιδιαίτερα απαιτητικούς, οποτε μπορεί να τη βρεις και βαρετή...
Και για να μην αδικήσω και τον πρωταγωνιστή με το πρώτο μου σχόλιο, ένας από τους λόγους που θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή παράσταση είναι και η ερμηνεία του Βλαδίμηρου Κυριακίδη ο οποίος κατάφερε να μας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον επί 2 ώρες και να μας χαρίσει ένα ευχάριστο βράδυ Παρασκευής με την αμεσότητα του.
Εν τέλει σε βάζει να σκεφτείς κατά πόσο είσαι και εσύ ένας Caveman.
Υ.Γ.1 Δεν ξέρω αν είναι λόγω του ότι έκλεισα τα 30 αλλά παρατηρώ μία μεταστροφή μου στα είδη διασκέδασης. Μάλλον κάποια απωθημένα παλαιότερων ετών βγάζω.
Υ.Γ.2 Επόμενη παράσταση: "Εχθροί εξ αίματος" και βλέπουμε, γιατί ο χειμώνας ο πολιτιστικός χειμώνας προβλέπεται μακρύς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου