Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Επιστρέφοντας


Απουσίασα αρκετό καιρό από το μπλογκ και αυτό μάλλον για καλό πρέπει να το εκλάβω. Η αφορμή για να γράφω ήταν συνήθως η εκτόνωση κάποιων αρνητικών συναισθημάτων, οπότε η απουσία περίπου 2 μηνών δείχνει ότι αυτή η περίοδος δεν είχε κάτι έντονα αρνητικό. 

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, εκτός από το μπλογκ, χάθηκα γενικώς και από τον κόσμο! Είχαμε Φεστιβάλ (έστω και το μικρό), τι να κάνω; 

Για ακόμα μία φορά ήρθα σε επαφή με πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους, άλλους τους ήξερα άλλους τους έμαθα πρόσφατα, που βοήθησαν να αποδράσω από τη μιζέρια που βλέπω γύρω μου, έστω και για λίγο.

Η επιστροφή στην καθημερινότητα ομολογώ ότι δεν είναι εύκολη, αλλά σιγά σιγά θα προσαρμοστώ.

Οι επιστροφές σε καταστάσεις συνήθως δεν έχουν πολύ ευχάριστα αποτελέσματα, τουλάχιστον για μένα. Αισθάνομαι ότι κάθε φεστιβάλ με κάνει λίγο διαφορετικό άνθρωπο, αλλά ακόμα δεν έχω αξιοποιήσει αυτή την αλλαγή ώστε να εξελιχθώ όσο θα ήθελα σε πολλά επίπεδα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, κατά τη γνώμη μου, έχουν την ανάγκη από μια αφορμη, που θα τους οδηγησει σε μια νέα αρχή. Αφορμές είχα πολλές κατά καιρούς, σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως δεν ευνόησαν οι συγκυρίες, αλλά ας μην ψάχνω για δικαιολογίες. Η μιζέρια, η μοιρολατρεία και η ματαιοδοξία δεν ταιριάζουν σε κανέναν άνθρωπο. Ούτε και σε μένα. 

Επιστρέφω λοιπόν στην καθημερινότητα, και δε θα την αφήσω να γίνει πεζή, άχρωμη και χωρίς νόημα. Άλλωστε μπήκε η άνοιξη. 
Ευκαιρία να ανοίξουμε την πόρτα για μια νέα αρχή!