Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Near death experience



Ο τίτλος ίσως είναι λίγο υπερβολικός, ίσως πάλι και όχι.

Πηγαίνοντας σήμερα στη δουλειά, και στρίβοντας για να μπω στον περιφερειακό, έχασα για 2-3 δευτερόλεπτα τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Δεν ξέρω αν ήταν πάγος στο δρόμο, λάδια, ή κάποιο πρόβλημα στο τιμόνι, αλλά η ουσία είναι ότι αν είχε κίνηση στον περιφερειακό το κακό δεν θα αργούσε.

Η πλάκα είναι ότι σκεφτόμουν να γράψω ένα επετειακό ποστ, αλλά μου έκατσε αυτό το σκηνικό και είπα να το αναφέρω και να βάλω στην άκρη την εορταστική κατάθληψη.

Ακούω συχνά για κόσμο που είδε λέει να περνάει όλη η ζωή που έζησε μπροστά από τα μάτια του σε ανάλογες περιπτώσεις. Εγώ επειδή πάλευα με το τιμόνι δεν είχα χρόνο για να σκεφτώ.



Αν είχα όμως τι θα μπορούσε να περάσει μπροστά από τα μάτια μου εκείνη τη στιγμή;

Ποιες στιγμές είναι εκείνες που το υποσυνείδητο θα μου έφερνε στο νου εκείνα τα δευτερόλεπτα;

Δύσκολο να πω.

Χαρές, λύπες, εντάσεις, απογοητεύσεις...

Λένε ότι κάτι τέτοιες στιγμές σου αλλάζουν την οπτική που έχεις για τη ζωή.

Όταν βέβαια βλέπεις το Χάρο με τα μάτια σου στην κυριολεξία.

Γιατί αν δεν έχεις συνειδητοποιήσει τον πραγματικό κίνδυνο στον οποίο μπήκες (όπως εγώ κακή ώρα), τότε συνεχίζεις να θεωρητικολογείς.

Και ίσως αυτός είναι ο λόγος που δεν γράφω συχνά στο μπλογκ πλέον.

Προσπαθώ περισσότερο να είμαι άνθρωπος της πράξης και λιγότερο της θεωρίας. Να ζω τις στιγμές και όχι να τις περιγράφω.

Δεν ξέρω αν τα καταφέρνω, γιατί τα κατάλοιπα μιας ζωής θεωρίας δεν ξεφορτώνονται εύκολα, αλλά θέλω να πιστεύω ότι προσπαθώ.

Υ.Γ. Το βίντεο που ακολουθεί είναι αφιερωμένο σε ένα φίλο που έχει περάσει ανάλογη (πολύ χειρότερη...) εμπειρία με το αυτοκίνητο


Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Η Μαριάνθη των ανέμων



Το τραγούδι του Χατζιδάκη μιλάει για την Μαριάνθη που είναι από τρελή γενιά.

Η Μαριάνθη των ανέμων είναι ότι χρειαζόμαστε μέσα σε αυτό το καυτό (διπλής...) καλοκαίρι.

Η Μαριάνθη των ανέμων μπορεί να είναι πολλά πράγματα για τον καθένα.

Ένα δροσερό αεράκι σε ένα ζεστό σαββατόβραδο του καλοκαιριού.

Λίγη τρέλα μέσα στο καλοκαίρι της φριχτής λογικής.

Ένα σύντομο όνειρο που θα δεις και θα όταν ξυπνήσεις θα σ'εχει ταρακουνήσει τόσο που, έστω και για λίγο, θα προσπαθήσεις να αλλάξεις την οπτική σου. Για λίγο, γιατί κάποια στιγμή θα έρθει εκείνη η γ@μημ€νη ώρα που πάλι θα σε υποχρεώσει η ζωή να κοιτάξεις εκεί που θέλει αυτή (πολύ μοιρολατρικό αυτό, ίσως και ένδειξη αδυναμίας...).

Η Μαριάνθη θα περάσει για μια στιγμή από τη ζωή σου.

Κάνε αυτή τη στιγμή να έχει σημασία.