Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

ΙΝΑΦ!!!



Κανονικά θα έπρεπε τόσες μέρες να έχω πάει στο γιατρό.
Κανονικά θα έπρεπε να μην πηγαίνω και να ξελαρυγγιάζομαι στα σχολεία όλη τη βδομάδα.
Κανονικά θα έπρεπε να μείνω μέσα χθες το βράδυ.

Επειδή όμως δεν είμαι ένας κανονικός άνθρωπος, αλλά ένας "αναβλητικός τελειομανής", όπως λέει και ένας φίλος για τον εαυτό του, δεν έκανα τίποτα από τα παραπάνω και τώρα, δηλαδή από χθες το βράδυ, η φωνή μου με το ζόρι που βγαίνει.

Όταν σταματήσεις να μιλάς αρχίζεις να ακούς και να βλέπεις. Δυστυχώς οι ήχοι και οι εικόνες που έχω στη διάθεση μου δεν είναι και οι καλύτεροι δυνατοί (με εξάιρεση το χθεσινό βράδυ, κυρίως από άποψη εικόνας...). Οπότε το ότι δεν μπορώ να μιλήσω με τρελαίνει ακόμα περισσότερο.

Αγαπητέ θεούλη θέλω τη φωνή μου γρήγορα πίσω, στην ένταση και στο χρώμα που είχε προηγουμένως. Από τι στιγμή που μας έστειλες το γιο της Μάργκαρετ για πρωθυπουργό όλα σκατά μας πάνε. Όπως θα έλεγε λοιπόν και ο νυν πρωθυπουργός μας με τα άπταιστα ελληνικά που μιλάει "ΙΝΑΦ!!!!"

Υ.Γ. Το τραγουδάκι είναι εξαιρετικά αφιερωμένο