Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Ψάχνοντας δυο μάτια μέσα στο πλήθος...



Δεν ξέρω αν έχει τύχει σε πολλούς από εσάς να βρίσκεστε σε ένα χώρο και ασυναίσθητα να ψάχνετε δυο μάτια μέσα στο πλήθος. Όχι δυο οποιαδήποτε μάτια, αλλά δύο πολύ συγκεκριμένα μάτια.

Αυτό μου έτυχε απόψε. Είχα την ψευδαίσθηση ότι βρισκόντουσαν αυτά τα δυο μάτια κάπου ανάμεσα στο πλήθος και έπιασα τον εαυτό μου να τα αναζητά. Μάλλον παρασύρθηκα από την ωραιότερη φωνή, παρουσία, ερμηνεία που κυκλοφορεί στο ελληνικό μουσικό στερέωμα αυτή τη στιγμή, αλλά δε θα γράψω για εκείνη.

Πάντα πίστευα ότι με τα μάτια λες περισσότερα πράγματα απ' ότι με τις λέξεις, οπότε έψαχνα και εγώ αυτά τα δύο μάτια για να μου πουν τα δικά τους. 


Ήταν σαν να ένιωθα ότι είχαμε δώσει σιωπηλά ένα ραντεβού. Όσο και αν κοίταξα όμως, δεν είδα αυτά τα δύο μελαγχολικά μάτια που αναζητούσα. Μάλλον σε αυτό το ραντεβού περιμέναμε σε διαφορετικό σημείο :-) Την επόμενη φορά ίσως και να συναντηθούμε...