Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

Ζωή



Ο καθένας επιλέγει τον τρόπο και τους ανθρώπους με τους οποίους θέλει να ζήσει. Κάποιες φορές αυτοί οι άνθρωποι είναι είτε μακρυά, είτε "μακρυά". Αυτό είναι ένα θέμα όμως το οποίο το έχω πολυαναλύσει χωρίς να έχω καταλήξει σε κάποιο σαφές συμπέρασμα. 

Αυτό που έχω στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή είναι ο τρόπος ζωής του καθενός. Δεν θέλω να τον κρίνω απλά τον παρατηρώ. Άλλοι θεωρούν ιδανικό τρόπο ζωής το να προχωράνε με ηρεμία, χωρίς πολλές ανατροπές και αλλαγές, και άλλοι βαριούνται γρήγορα. Άλλοι προχωρούν με άλματα χωρίς δεύτερες σκέψεις και άλλοι προβληματίζονται αν πρέπει να κάνουν το επόμενο βήμα.

Η ζωή είναι ένα περίεργο παιχνίδι. Μια φίλη μου είπε ότι η ζωή είναι μια περιπέτεια και αν δεν είναι πρέπει να την κάνουμε.



Για μένα η ζωή είναι μια διαδρομή που καλό είναι να έχει σκαμπανεβάσματα, γιατί η ευθεία γραμμή δεν είναι καλό σημαδί. Στα ιατρικά μηχανήματα σημαίνει τέλος. Πάντα όμως υπάρχει η πιθανότητα να σε συνεφέρει ένα σοκ. Και αρχίζεις και πάλι να έχεις μια τα πάνω σου και μια τα κάτω σου. Άλλες φορές πιο γρήγορα και άλλες πιο χαλαρά.

Το καλοκαίρι προσφέρεται για τετοιες μεταβολές.
Και ευτυχώς ακόμα δεν τελείωσε.
Έχει ζωή ακόμα!