34

Έχει περάσει περίπου ενάμισης μήνας από τότε που έγραψα τελευταία φορα στο μπλογκ.

Η αλήθεια είναι ότι έχουν μεσολαβήσει αρκετά από τότε.

Μία αρκετά καλή δουλειά, η οποία θα μου εξασφαλίσει ένα σταθερό εισόδημα για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα, ίσως τα πιο αδιάφορα γενέθλεια ever, όμορφες στιγμές με φίλους και συγγενείς, ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις, περιπέτειες σε δημόσιες υπηρεσίες...

Γενικά αισθάνομαι ότι ο χρόνος τελευταία περνάει πολύ γρήγορα.

Έφτασα τα 34 αισίως, και σε αντίθεση με φίλους και (ιδιαίτερα) φίλες που βλέπω να αγχώνονται με το θέμα της ηλικίας, αισθάνομαι ότι είμαι στην καλύτερη μου φάση (σήμερα, για αύριο δεν ξέρω...).

Ίσως είναι και το καλοκαιράκι που με κάνει να τα βλέπω όλα πιο θετικά μέσα στη γενική μιζέρια που παρατηρώ τριγύρω μου.

Αισθάνομαι ότι τα έχω ξαναγράψει όλα αυτά.

Έτσι και αλλιώς η ζωή κάνει κύκλους.

Συναντάμαι λοιπόν ξανά καταστάσεις και ανθρώπους που βρέθηκαν μπροστά μας και παλιότερα. Συνήθως το αντιλαμβανόμαστε όταν παίρνουμε απόσταση.

Κλείνοντας τα 34 όμως, συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται πολύ ανάλυση η ζωή. Απλά τη ζεις, χωρίς δεύτερες σκέψεις.