Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Με ένα μυαλό ανάστατο



Με αφορμή αυτό το τραγούδι το οποίο το θυμήθηκα μετά από μια κουβέντα με ένα φιλαράκι, είπα να γράψω μετά από καιρό.

Εδώ και μέρες, μην πω εβδομάδες, επικρατεί μια αναστάτωση στο μυαλό μου, άνευ προηγουμένου. Τείνω να κλείσω ορισμένες πόρτες στη ζωή μου, αλλά κάτι γίνεται και τελευταία στιγμή το μετανιώνω. Από ότι καταλαβαίνω βέβαια ρίχνωντας μια ματιά γύρω μου, οι κυκλοθυμικοί αυξανόμαστε. Οι μεταπτώσεις που συναντώ καθημερινά στους ανθρώπους είναι ολοένα και περισσότερες και σε πολύ κοντινά χρονικά διαστήματα.

Νεύρα παντού.
Ξεσπάσματα απρόσμενα.
Γενικώς προσπαθώ να κρατώ τελευταία μια πιο μετριοπαθή στάση. Αντιμετωπίζω κάποιες καταστάσεις με στωικότητα. Και ας βράζω μέσα μου.

Είμαι δύσκολος άνθρωπος για τους γύρω μου. Και ειδικά για τις γυναίκες που με περιβάλουν. Και ακόμα περισσότερο για όσες από αυτές έχω αισθήματα. Δεν ξέρω αν εγώ ζω σε ένα γυάλινο κλουβί και όποια είναι κοντά μου πλησιάζει μέχρι ενός σημείου και όταν πάω να κάνω ένα βήμα παραπάνω εκείνη απομακρύνεται, ή αν υπάρχει μια επιγραφή στο κούτελο μου που λέει "αντικείμενο φιλίας".



Τέλος πάντων, τα όσα αναφέρω στην προηγούμενη παράγραφο είναι πράγματα ρευστά που μετά από λίγες μέρες μπορεί να τα έχω αναθεωρήσει. Άλλωστε τι σόι κυκλοθυμικός θα ήμουν αν παρέμενα σταθερός.

Υ.Γ. Από μια μικρή βουτιά στην αγριεμένη θάλασσα του μυαλού μου προέκυψαν τα παραπάνω. Δεν ξέρω πότε και αν το ξανακάνω. Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα και μάλλον δεν μου ταιριάζουνε...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

προφανώς το κούτελο σου γράφει "θέλω σχέση". το ζήτημα είναι μήπως αυτηνής γράφει,"με άλλη" ;