Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Και να που γύρισα


Παρατήρησα ότι έχω πάρα πολύ καιρό να δημοσιεύσω κάποια νέα ανάρτηση. Όλον αυτόν τον καιρό ξεκινούσα να γράφω κάποια πράγματα που με απασχολούσαν αλλά μέχρι να ολοκληρώσω το κείμενο μου περνούσε η ένταση και όταν ξαναδιάβαζα τι είχα γράψει το άφηνα στα πρόχειρα. 

Το έχω ξαναπεί ότι το γράψιμο για μένα είναι πολλά πράγματα αλλά κυρίως εκτόνωση. Γράφω όταν έχω μέσα μου μια ένταση, όταν θέλω να πω πράγματα και δεν υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος να με ακούσει.

Επιστρέφοντας λοιπόν σε αυτή την αγαπημένη μου συνήθεια ξεκίνησα να γράφω αυτό το κείμενο χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Ίσως υπάρχει απλά μέσα μου η ανάγκη να δηλώσω (ή να "κοινοποιήσω" όπως είναι και της μόδας) την παρουσία μου σε αυτό το χώρο. 



Είμαι ακόμα εδώ λοιπόν. Παρόν. Ξένος σε έναν τόπο που αλλάζει όπως λέει και ο δημιουργός, για να καταλήξει ότι ξέρει 1000 τρόπους να σωθεί μα κανένας τους δεν του ταιριάζει.

Δεν είμαι σίγουρος πόσοι αναζητούμε τη σωτηρία. Ίσως απλά ψάχνουμε να βρούμε τον τρόπο που μας ταιριάζει γενικά. Όχι απλά για να σωθούμε, αλλά για να μπορούμε να πούμε αύριο μεθαύριο ότι "ζήσαμε". 

Τι πάει να πει σωτηρία;
Από τι θέλουμε να σωθούμε;
Σε πολλές περιπτώσεις νιώθω ότι βάζουμε τον εαυτό μας σε μια τεχνητή προβληματική κατάσταση αναζητώντας τη "σωτηρία", ενώ στην πραγματικότητα αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα νόημα. Έναν τρόπο...που να μας ταιριάζει!

1 σχόλιο:

Nick είπε...

Νομίζω ότι απάντησες ο ίδιος στην ερώτηση σου ;)

Σωτηρία είναι να βρει ο καθένας ένα νόημα για την σύντομη (ή όχι) ύπαρξη του.