Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Όνειρα



Ζούμε σε μια εποχή που το πρέπει υποβαθμίζει το θέλω. Και εκεί που έχεις πνιγεί από τις υποχρεώσεις ακούς μια φωνή που σου λέει να ακολουθήσεις το όνειρο σου. Ξεκλέβεις μερικά λεπτά, όχι για να σκεφτείς αν πρέπει να ακούσεις τη φωνή, αλλά για να θυμηθείς ποιο είναι αυτό το όνειρο.

Ακούω συχνά την έκφραση "άλλα όνειρα είχα εγώ...". Δεν ξέρω όμως αν ρωτήσω αυτούς που το λένε αυτό, ποια είναι αυτά τα όνειρα, αν μπορέσουν να μου πουν κάτι συγκεκριμένο. Απλά οι περισσότεροι (...λένε ότι...) θα ήθελαν να κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη κάνουν.



Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι φοβούνται (να βάλω και τον εαυτό μου μέσα...) να κυνηγήσουν τα όνειρα τους. Είναι πολλές φορές τόσο ασφυκτική η πίεση από το περιβάλλον του καθενός, η οποία, σε συνδυασμό με ορισμένες εσωτερικές αντιστάσεις, δεν του επιτρέπει να παρεκλίνει από την προκαθορισμένη πορεία. Μια διαρκής κίνηση πάνω σε ράγες, με την ψευδαίσθηση στις διασταυρώσεις ότι επιλέγεις την πορεία, αν και ξέρεις ότι ο "κλειδούχος" την έχει ήδη χαράξει. Το όνειρο απαιτεί εκτροχιασμό, αλλά πολλές φορές κινείσαι τόσο πολύ καιρό πάνω σε αυτές τις ράγες που δεν θυμάσαι ποιο ηταν το όνειρο σου στην αρχή της διαδρομής.

Είναι πολύ όμορφο να κάνεις όνειρα. Μην τα ξεχνάς...


1 σχόλιο:

Nick είπε...

Το ένα post καλύτερο από το άλλο...