Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Χαμόγελο



Είμαι από τους ανθρωπους που δεν μπορούν να θυμηθούν ονόματα. Ξεχνάω ημερομηνίες, γιορτές, γενέθλεια κάποιες φορές. Ποτέ μα ποτέ όμως δεν ξεχνώ χαμόγελα.

Είναι κάτι που μου καρφώνεται στο μυαλό. Ένα όμορφο χαμόγελο. Όταν το βλέπω δια ζώσης μου φτιάχνει τη μέρα, όταν το ανακαλώ στη μνήμη μου απλά τη διάθεση.

Είναι τόσο απλό. Τόσο εύκολο. Να χαρίσουμε στους γύρω μας ένα χαμόγελο μας. Αμέσως αλλάζει όλη η ατμόσφαιρα. Ακόμα και όταν είμαστε πεσμένοι μπορούμε να χαμογελάμε σε όσους προσπαθούνε να μας ρίξουν. Γιατί όπως είχα ακούσει κάποτε "χαμογελάτε, κάνει τους άλλους να ανησυχούν"!

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ταξιδέψει πολύ στη ζωή μου. Δεν έχω γνωρίσει πολλούς τόπους, δεν έχω δει μαγευτικά τοπία σε εξωτικούς τόπους στην άλλη άκρη της γης. Δεν ξέρω όμως αν θα συναντήσω ποτέ ομορφότερη εικόνα από το γλυκό χαμόγελο ενός ανθρώπου που με αντικρύζει με το που ανοίγει τα μάτια του, φωτίζει το πρόσωπο του και μου λέει "καλημέρα".

Υ.Γ. Φίλε Έβδομε το πρωί που θα ξυπνήσεις θα δεις ένα τέτοιο χαμόγελο και θα ακούσεις μια ανάλογη καλημέρα, γι'αυτό κοίτα να το περιποιηθείς το κορίτσι...