Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Συγχρονισμός



Αν και δεν είμαι μοιρολάτρης, ούτε πιστεύω στην "τύχη", παρόλαυτα έχω αρχίσει να πιστεύω στον συγχρονισμό ή όπως το λέμε στα ελληνικά "τάιμινγκ".

Είναι τόσο σημαντικό να βρεθείς τη σωστή στιγμή, στο σωστό σημείο, και, όταν μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις, με το σωστό άνθρωπο. Αν υπάρχουν τα τρία παραπάνω στοιχεία μάλλον πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου ευλογημένο από το θεό. Εδώ θα πρέπει να προσθέσω και τον προσωπικό παράγοντα που αφορά τις κινήσεις που θα κάνεις από μέρους σου, αυτά που θα πεις για να έχουν κάποια σημασία όλα τα παραπάνω. Γιατί συν Αθηνά και χείρα κίνει.

Πολλές φορές όμως τυχαίνει και δεν υπάρχει ένας ή περισσότεροι από τους παραπάνω τρεις παράγοντες. Θα έχετε ακούσει ίσως την ατάκα "αν σε είχα γνωρίσει νωρίτερα ίσως τα πράγματα να ήταν αλλιώς ανάμεσα μας...".

Κάποιες άλλες φορές χάνουμε αυτό που θέλουμε γιατί βιαζόμαστε. Δεν έχουμε την υπομονή να περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή. Άλλες πάλι καθυστερούμε, είτε από φόβο είτε από βλακεία (μήπως ο φόβος σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι βλακεία;) και η στιγμή χάνεται. Ίσως να την κερδίζει κάποιος άλλος αυτή τη στιγμή.

Σε ένα τραγούδι, που μου αρέσει πολύ, λέει ότι η ζωή είναι μόνο στιγμές και τίποτε άλλο. Αυτές τις στιγμές, που το αποτύπωμα τους μένει πάνω μας πολλές φορές και για πάντα, άλλες φορές τις κερδίζουμε, άλλες φορές τις χάνουμε. Άλλες φορές τις πολλάπλασιάζουμε και άλλες τις διαιρούμε. Τις μοιράζουμε κομμάτι κομμάτι, για να μακραίνει η ανάμνηση.

Από μικρό παιδί σιχαινόμουν τη μοιρολατρεία. Τη θεωρούσα ως δικαιολογία που βρίσκουν ορισμένοι για να μην ξεκολλάνε από το τέλμα τους. Ζηλεύω ακόμα και σήμερα ανθρώπους που δεν περιμένουν να "συγχρονιστούν", αλλά δημιουργούν οι ίδιοι τις προϋποθέσεις για να υπάρξει η κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο μέρος, με τον κατάλληλο άνθρωπο.

Η θέση μου βρίσκεται κάπου ανάμεσα σε αυτό που σιχαίνομαι και σε αυτό που ζηλεύω (και πρόκοψα...). Όσο και να πιστεύεις ότι την τύχη σου την φτιάχνεις μόνος σου πάντα θα υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να σου ανατρέψει όλα τα σχέδια. Για αυτό καλό είναι να κουνάς τα χέρια σου, αλλά και λίγη βοήθεια από την Αθηνά δεν θα μας χαλάσει...



Υ.Γ. Περιορίστικα στις ανθρώπινες σχέσεις αν και ο συγχρονισμός εμφανίζεται και σε άλλες περιπτώσεις της καθημερινότητας μας, όπως στον επαγγελματικό τομέα, αλλά δεν ήθελα να το κάνω τόσο πεζό και να αλλοιώσω το ύφος του ιστολογίου (sic).

2 σχόλια:

Anton είπε...

Με τα τελευταία post επιβεβαιώνεις τον τίτλο της Θεσσαλονίκης ως ερωτικής πόλης ;)

Ανώνυμος είπε...

Με την συχνότητα που ποστάρει κανονικά θα πρέπει να πιστεύεις τον τίτλο της θεσσαλονίκης ως συγγραφικής πόλης ;)